Hai unhas semanas publicouse a segunda versión do borrador do Estatuto do PDI na Carreira Investigadora, e dende a AIC queriamos facer unha pequena análise e valoración do mesmo.

Unha das maiores dificultades que atopan as investigadoras no noso país a día de hoxe para desenvolver o seu traballo é a ausencia dunha carreira investigadora definida, progresiva e estable.

Para empezar, non existe un calendario de convocatorias estables no tempo (non hai máis que ver a variación ano a ano das Axudas Predoutorais e Posdoutorais da Xunta de Galicia, sen mencionar os anos nos que non se convocan). Como resultado, en moitas ocasións as investigadoras vense obrigadas a traballar durante longas temporadas de xeito non remunerado ou mesmo teñen que abandonar a investigación.

Á xa delicada situación que estamos a describir, súmase a carencia de convocatorias de estabilización. A consecuencia disto, ás investigadoras non lles queda outra que escoller entre a precariedade, a emigración ou o abandono da carreira investigadora.

Neste contexto, semella imprescindible crear e regular a devandita carreira investigadora. Esa é a suposta finalidade do Estatuto do PDI. O segundo borrador vén de ser publicado fai poucos días e nós trataremos de analizar como afecta á carreira investigadora.

Comecemos co Preámbulo, no cal se motiva a necesidade do estatuto e expóñense os seus propósitos. Son moi relevantes os dous parágrafos seguintes:

Seguidamente, enúncianse os “cinco piares” nos que se basea o estatuto. A nós aféctannos especialmente o segundo e terceiro:

Na análise da situación na que nos atopamos, non se dubida en expoñer carencias e defectos a corrixir, por exemplo o problema da fenda de xénero:

Ou o exceso de burocratización para un simple proceso de acreditación:

Procedamos agora a resumir como afecta o Artigo único do Estatuto á carreira investigadora. Para empezar, a carreira “académica” (si, di académica, non investigadora) para o profesorado divídese en tres fases tal e como ilustramos no seguinte esquema:

Resumimos as distintas figuras do profesorado na seguinte táboa:

Algúns apuntamentos máis. O persoal docente e investigador contratado non poderá superar o 49 por cento do total de persoal docente e investigador total da universidade (computado en equivalencias a tempo completo).

O persoal docente e investigador con contrato laboral temporal non poderá superar o 40 por cento do cadro de persoal docente (computado en equivalencias a tempo completo). Isto eleva a porcentaxe actual (40 por cento do cadro de persoal docente computado en número de persoas).

A nosa valoración: un Preámbulo cheo de boas intencións, pero que non se traducen en medidas concretas no artigo único da lei.